به نقل از «پارس نیوز»

آب هراسی یا ترس از آب چیست و چه راه های درمانی دارد ؟

تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۴۵۲۲۶

آب هراسی نوعی فوبیای خاص است که فرد مبتلا به آن با دیدن آب یا فکرکردن به آن مضطرب می‌شود و از انجام کارهایی مانند حمام‌کردن، شنا در استخر و هر نوع فعالیت آبی دیگری واهمه دارد.در این مطلب از پارس نیوز با این بیماری و راه های درمان آن بیشتر آشنا خواهید شد.

آب هراسی چیست ؟

هیدروفوبیا نوعی بیزاری و وحشت از آب است که در مراحل بعدی هاری در انسان ایجاد میشود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

موسسه ملی سلامت روان تخمین می زند که فوبیاهای خاص تقریا بر 19 میلیون نفر در ایالات متحده تأثیر میگذارد. زنان دو برابر بیشتر از مردان آن را تجربه میکنند.

بسیاری از بزرگسالانی که با فوبیای خاص مانند آب هراسی زندگی می کنند، علائم مربوط به ترس خود را در دوران کودکی یا نوجوانی بروز می دهند.

دلایل آب هراسی چیست ؟

علل فوبیای خاص به خوبی شناخته نشده است. با این حال، برخی تحقیقات نشان می دهد که فوبیا می تواند به صورت ژنتیکی به ارث برسد. اگر یکی از اعضای خانواده شما دارای یک بیماری روانی مانند اضطراب یا سایر فوبیاها باشد، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آن فوبیا باشید.

آب هراسی اغلب در اثر یک رویداد آسیب زا در دوران کودکی، مانند غرق شدن، میتواند ایجاد شود. همچنین می تواند نتیجه یک سری تجربیات منفی در زندگی باشد، فوبیا ها معمولا در دوران کودکی اتفاق می‌افتند و به اندازه یک تجربه، آسیب‌زا نیستند؛ بروز تغییرات در عملکرد مغز نیز ممکن است در ایجاد یک فوبیای خاص نقش داشته باشد.

شایع ترین علت هیدروفوبیا، داشتن سابقه تجربه منفی است. اگر تجربه ای نزدیک به غرق شدن، غرق شدن کشتی یا حتی یک تجربه شنا بد را پشت سر گذاشته باشید، به احتمال زیاد به فوبیای ترس از آب مبتلا میشوید.

یادگیری شنا برای بسیاری از کودکان یک رسم و آیین است و تجربیات ترسناک در این یادگیری نیز رایج است، نحوه برخورد با این موقعیت ها نقش بسیار مهمی در تعیین اینکه، آیا فوبیا رخ خواهد داد یا نه، دارد. البته تجربه منفی لازم نیست حتما به طور خاص برای شما اتفاق افتاده باشد.

همچنین در پارس نیوز بخوانید : بهترین راهکار برای مقابله با ترس کودک از دندانپزشکی چیست ؟

کسی که آب هراسی داشته باشد چه علائمی از خود نشان میدهد ؟

مانند همه فوبیاهای خاص، علائم آب هراسی در بین مبتلایان متفاوت است. به طور کلی، هر چه فوبیا شدیدتر باشد، علائم آن نیز شدیدتر خواهد بود. مثلا در مواجه آب ممکن است تکان بخورید، دچار استرس و ترس شوید یا سعی کنید از آن مکان فرار کنید.

حتی ممکن است در روزها یا هفته های قبل از مواجهه با آب دچار استرس پیش بینی شده باشید. ممکن است به محض ورود به آب از ورود به آب اجتناب کنید یا دچار ترس و وحشت شوید.

حتی دیدن آب هم میتواند باعث ایجاد ترس و استرس شدید در فرد مبتلا به هیدروفوبیا شود، این میتواند مقدار بسیار کمی آب باشد، مانند آنچه در حمام یافت میشود، یا حجم بسیار زیادی از آب، مانند اقیانوس ها باشد.

توجه داشته باشید که مقدار آب عامل ایجاد فوبیا نیست، بلکه این خود آب است که ترس و در نتیجه استرس ایجاد میکند.

 برخی از رایج ترین علائم آب هراسی، عبارتند از: تعریق حالت تهوع اجتناب از استحمام سرگیجه یا در مواردی غش کردن افزایش ضربان قلب سفی سینه و مشکل در تنفس هنگام فکر کردن به آب، احساس فوری ترس، اضطراب و وحشت شدید به سراغتان می آید. یک ترس مداوم، بیش از حد یا غیر منطقی هنگام قرار گرفتن در معرض آب در موارد نادری، برخی افراد هنگام باران نیز میترسند و خود را در خانه حبس میکنند. چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به آب هراسی هستند ؟

عواملی که باعث می‌شوند فرد بیشتر در معرض ابتلا به ترس از آب باشد، عبارت‌اند از:

اختلال هراس؛ اختلال اضطرابی؛ ابتلا به سایر انواع فوبیا؛ اختلالات سوءمصرف مواد.

فوبیاهای مرتبط با آب‌هراسی عبارت‌اند از:

سیموفوبیا (ترس از امواج)؛ آبلوتوفوبیا (ترس از حمام‌کردن)؛ تالاسوفوبیا (ترس از حجم زیاد آب)؛ مگالوهیدروتالاسوفوبیا (ترس از موجودات یا اشیای زیر آب).

دلایل آب هراسی

روانشناسان بالینی اعتقاد دارند که ترس از آب دلایل متنوعی دارد و هر شخصی که از آب هراس دارد حتما تجربه یا پیشینه منفی در ناخودآگاه اوه ثبت شده است. در ادامه برخی از مواردی که به «دلایل ترس از آب» آن ها را میشناسیم اشاره میکنیم:

سابقه حادثه یا آسیب به محیط های آبی در اعضای خانواده یا آشنایان سابقه خفگی یا حوادث ناشی از آب در فرد عدم تعادل جسمی، روانی یا استرس در فرد عدم اعتماد به نفس یا یادگیری ضعیف (هوش ورزشی) اغلب به صورت غریزی و در ترس غرق شدن رخ می دهد. شاید ترس از ناشناخته ای باشد که در زیر آبهای گل آلود وجود دارد. ممکن است مربوط به یک تجربه بد دوران کودکی باشد. ممکن است به ارث رسیده و از والدینی که از آب میترسند به فرزندانشان منتقل شود. ممکن است به دلیل تمرینات نادرست و استرس زا برخی از مربیان شنا باشد. آب هراسی چه عوارضی دارد ؟

آب جزء ذاتی زندگی انسان است. شنا یک فعالیت رایج در کمپ های تابستانی، در تعطیلات، و در مهمانی ها یا رویدادهای اجتماعی است. اجتناب از آب به طور کلی ممکن است دشوار یا ناخوشایند باشد.

اگر ترس شما به پاشیدن آب و پاشش آب ادامه یابد، می تواند حتی زندگی را محدودتر کند. فواره ها یک عنصر اصلی تزئینی در پارک های موضوعی، استراحتگاه ها و حتی مراکز خرید محلی هستند. برخی از این فواره‌ها برنامه‌های معمول آب را با طراحی دقیق انجام می‌دهند، که ممکن است تماشاگران را غرق در آب کند. پاشیدن آب نیز یک اثر رایج در کارناوال سواری و بازی است.

در برخی موارد، آب هراسی می تواند منجر به آبلوتوفوبیا یا ترس از حمام شود.

این فوبیای نسبتاً نادر همچنین می تواند تأثیر مخربی بر عزت نفس داشته باشد. فرهنگ مدرن تاکید زیادی بر نظافت و بهداشت دارد و کسانی که روزانه دوش نمی گیرند یا حمام نمی کنند ممکن است مورد تحقیر قرار گیرند. همچنین خطر ابتلا به بیماری‌های شایع و نادر در افرادی که اجازه می‌دهند آلودگی و باکتری روی پوست و موهایشان باقی بماند، افزایش می‌یابد.

آکوافوبیا چگونه تشخیص داده می شود ؟

پزشکان از نسخه جدید راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای کمک به تشخیص اختلالات روانی استفاده می کنند.

در حال حاضر، DSM-5 تشخیص یا دسته بندی خاصی برای aquaphobia ندارد. در عوض، ترس از آب را تحت تشخیص فوبیای خاص مشخص می کند.

اگر مشکوک به آبی هراسی هستید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. آنها می توانند شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهند که می تواند فوبیای شما را تشخیص داده و درمان کند.

بر اساس معیارهای DSM-5، اگر حداقل شش ماه علائم ذکر شده در بالا را تجربه کرده باشید، یک متخصص سلامت روان احتمالاً آب هراسی (یا فوبیای خاص) را تشخیص خواهد داد.

بخشی از تشخیص همچنین شامل رد سایر شرایط سلامت روان است، مانند:

اختلال هراس یا اختلال وسواس فکری عملی اختلال استرس پس از سانحه به طور کلی اجتناب از آب، سخت یا خجالت آور می باشد.

در صورتی که ترس شما آنقدر افزایش پیدا کند که ریختن آب بر روی شما یا پاشیدن آب بر روی شما هم منجر به ترسیدن شما شود، در این صورت وضعیت موجود می تواند زندگی شما را محدود کند.

فواره ها عبارت از دکورهای اصلی در پارک های سرگرمی، پاتوق ها و حتی فروشگاه های محلی هستند.

در برخی از این فواره ها، همراه با رقص آب، یک موسیقی مناسب و روشنایی زمان بندی شده هم وجود دارد که می تواند توجه تماشاگران را به خود جلب کند و در برخی مواقع بر روی آنها آب می پاشد.

همچنین ریختن آب به روی فرد، یک مورد رایجی در خانه های شبح زده و گردش های کارناوالی و بازی ها می باشد.

در برخی از موارد، آکوا فوبیا می تواند منجر به ایجاد ابلوتو فوبیا یا ترس از دوش گرفتن شود. این فوبیای نادر می تواند تاثیر مخربی بر روی عزت نفس فرد داشته باشد.

فرهنگ های رایج تاکید زیادی بر روی بهداشت و تمیزی دارند، و افرادی که هر روزه دوش نمی گیرند یا به حمام نمی روند، ممکن است که مورد تمسخر و اهانت واقع شوند.

همچنین یک ریسک قابل توجهی در رابطه با بروز بیماری های رایج و کمیابی وجود دارد که باعث می شوند کثیفی و باکتری ها بر روی پوست و موها وجود داشته باشند.

از بین بردن آب هراسی

مانند بسیاری از فوبیاهای خاص، آب هراسی به خوبی به درمان پاسخ می دهد. درمان شناختی-رفتاری (CBT) از محبوبیت خاصی برخوردار است. CBT به شما نشان می دهد که چگونه خودگویی منفی را با پیام های مثبت تر شناسایی و جایگزین کنید. همچنین به شما یاد می دهد که چگونه با ترس خود کنار بیایید.

درمان آب هراسی ۱. مواجهه‌درمانی

مواجهه‌درمانی اولین و اصلی‌ترین روش درمان ترس از آب است. در این روش درمانی، روان‌درمانگر کم‌کم فرد را در معرض شرایط و تصاویر محرک آکوفوبیا قرار می‌دهد و به فرد مبتلا کمک می‌کند تا واکنش به دیدن یا فکرکردن به آب را مهار کند. بیشتر از ۹۰درصد افراد مبتلا به آکوفوبیا با مواجهه‌درمانی بهبود می‌یابند. مراحل مواجهه‌درمانی برای درمان ترس از آب عبارت‌اند از:

تمرین تکنیک‌های تنفس و تمدد اعصاب قبل از قرارگرفتن در معرض محرک و حین آن؛ مشاهده تصاویر یا فیلم‌هایی از آب؛ دیدن آب در وان، لیوان یا سینک؛ دست‌زدن به آب؛ نگاه‌کردن به استخر پر از آب و نزدیک‌شدن به آن؛ رفتن داخل استخر. ۲. رفتار درمانی شناختی (CBT)

این روش واکنش درست در مواجهه با موقعیت‌ها و محرک‌های فوبیا را به فرد یاد می‌دهد. بسیاری از درمانگران از CBT همراه با مواجهه‌درمانی یا هیپنوتیزم‌درمانی استفاده می‌کنند.

۳. رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

این روش شکل اصلاح‌شده رفتار درمانی شناختی است و زندگی در لحظه را به فرد یاد می‌دهد. فرد به‌کمک این روش درمانی می‌تواند با اضطراب و پریشانی کنار بیاید و روابطش با دیگران را حفظ کند.

۴. هیپنوتیزم‌درمانی

درمانگران از تکنیک‌های آرام‌سازی هدایت‌شده و توجه متمرکز برای کمک به تغییر دیدگاه فرد مبتلا به آکوفوبیا استفاده می‌کنند. همچنین ممکن است برای پیداکردن علت زمینه‌ای که منجر به ایجاد ترس از آب شده است، از هیپنوتیزم‌درمانی استفاده کنند.

۵. دارودرمانی

داروهای ضداضطراب و ضدافسردگی ممکن است علائم آب‌هراسی را کاهش دهند. بیشتر اوقات درمانگران این داروها را همراه با رفتار درمانی شناختی تجویز می‌کنند. اگر آب‌هراسی منجر به اختلالات خواب شود، پزشک داروی خواب نیز برای مبتلا تجویز خواهد کرد.

۶. یوگا، تمرکز حواس و مدیتیشن

تمرین منظم حرکات یوگا استرس فرد را کاهش می‌دهد. کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBSR) به فرد یاد می‌دهد که اضطراب را در لحظه مهار کند. مدیتیشن نیز ممکن است برای تمرکز بر تنفس و جلوگیری از حملات پانیک مؤثر باشد.

عوارض آب هراسی

آکوفوبیای شدید کیفیت زندگی فرد را کاهش می‌دهد. ممکن است فرد مبتلا تمایلی به حمام‌کردن یا دوش گرفتن نداشته باشد و رعایت‌نکردن نظافت شخصی باعث ابتلا به بیماری یا آسیب‌دیدن عزت‌نفس او شود.

فکر ملاقات با دوستان یا خانواده در ساحل یا استخر نیز ممکن است باعث اضطراب شدید فرد مبتلا به آکوفوبیا، گوشه‌گیری و دورشدن از اطرافیان و عزیزانش شود.

برخی از افراد مبتلا به آب‌هراسی ممکن است دچار حمله پانیک شوند که علائمش عبارت‌اند از:

تعریق؛ تنگی‌نفس؛ حالت تهوع؛ درد قفسه سینه؛ افزایش ضربان قلب؛ احساس سرگیجه یا سبکی سر.

نگرانی‌ مداوم بابت حملات پانیک ممکن است منجر به اختلال پانیک شود.

آب هراسی چه فرقی با هیدروفوبیا دارد ؟

بسیاری از ما درجاتی از ترس در مورد آب داریم. به طور معمول، ما بر آن ترس ها غلبه می کنیم یا راه های مقابله با آنها را یاد می گیریم. اما اگر آب هراسی یا ترس از آب دارید، با مقدار مداوم و غیرطبیعی ترس و اضطراب زندگی می کنید که مانع از نزدیک شدن شما به آب می شود.

آب هراسی یا آکوافوبیا

Aquaphobia یک فوبی خاص است. این یک ترس غیر منطقی از چیزی است که خطر زیادی ایجاد نمی کند. اگر متوجه شوید که هر منبعی از آب باعث ایجاد اضطراب شدید در شما می شود، ممکن است دچار آب هراسی شوید. این می تواند شامل یک استخر شنا، یک دریاچه، یک اقیانوس یا حتی یک وان باشد.

آب هراسی اغلب با فوبیای دیگری به نام هیدروفوبیا اشتباه گرفته می شود. اگرچه هر دوی آنها شامل آب هستند، آب هراسی و آب هراسی یکسان نیستند.

هیدروفوبیا

هیدروفوبیا نوعی بیزاری از آب است که در مراحل بعدی هاری در انسان ایجاد می شود. موسسه ملی سلامت روان تخمین می زند که فوبیاهای خاص بر۱۹.۲ میلیون بزرگسال در ایالات متحده تأثیر می گذارد. زنان دو برابر بیشتر از مردان آن را تجربه می کنند. بسیاری از بزرگسالانی که با فوبیای خاص مانند آب هراسی زندگی می کنند، علائم مربوط به ترس خود را در دوران کودکی یا نوجوانی بروز می دهند.

پیش آگهی آب هراسی چیست ؟

یک برنامه درمانی که شامل روان درمانی – همراه با حمایت عزیزانتان باشد – می تواند به شما کمک کند تا مدیریت فوبی خود را با موفقیت یاد بگیرید. اگر مشکوک هستید که به آبی هراسی مبتلا هستید، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. آنها می توانند به شما کمک کنند درمانی را پیدا کنید که بهترین کار را برای شما دارد.

آب هراسی و حمام کردن در کودکان

هرچند با شدت و ضعف متفاوت، اما ترس از دوش‌گرفتن در کودکان نسبتا شایع است. این مشکل معمولا بین 1-2 سالگی شروع می‌شود و گاها اثرات آن تا نوجوانی و حتی بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. اصطلاح علمی آن «آبلوتوفوبیا» است. اگر فرزندتان به‌صورت ناگهانی به این مشکل دچار شده‌است، احتمالا چیزی او را ترسانده‌است که باید شناسایی و برطرف شود. اگر هم شروع آن حالتی تدریجی و خزنده داشته‌است، پس به سن او و دلایل رایج وقوع ترس از حمام‌رفتن مربوط است. به‌‌هرحال، مثل هر چالش دیگری، مانند ترس از مدرسه در کودکان، با اقدام به‌موقع و زودهنگام، رفع مشکل راحت‌تر خواهد بود و نتیجه مطلوب‌تری خواهید گرفت.

علت آب هراسی و حمام کردن در کودکان

مانند اهمال کاری تحصیلی بچه‌ها، چالش ترس از حمام در کودکان به دلایل مختلفی مربوط است که در ادامه مهم‌ترین آن‌ها را با یکدیگر بررسی می‌کنیم.

رشد مغز و افزایش حساسیت ادراکی

رشد مغز کودکان نوپا در نواحی حسی‌-حرکتی بیشتر از دیگر مناطق مغزی است. این موضوع باعث حساسیت کلی آن‌ها نسبت به تحریک محیطی می‌شود و یکی از علل اضطراب در کودکان و نوجوانان است. به‌عنوان مثال، تقریبا همه بچه‌ها از بوسیده‌شدن بدشان می‌آید، زیرا پوست‌شان اذیت می‌شود. در نتیجه این حساسیت، بچه‌ها نسبت به محرک‌های محیطی مانند صدای ناگهانی، نور زیاد و مالش سروصورت در حین حمام متنفر هستند. به‌همین‌دلیل، اگرچه مواجهه با این مشکل باعث بار اضافی بر دوش شما می‌شود، اما درمان آن باید همراه با همدلی و درک حساسیت‌های کودک باشد. موارد زیر از مهم‌ترین حساسیت‌های کودکان در حمام است:

برخورد آب با بدن و صورت دمای کم یا زیاد آب صدای برخورد آب به کف حمام ترس از سّر خوردن در وان یا کف حمام ترس از فرآیند خشک‌کردن بدن با سشوار و حوله ترس از ورود شامپو به چشمان

بستن چشم‌ها به‌مدت طولانی برای کودکان سخت است. علاوه بر این، آن‌ها از ابهامِ ندیدن متنفرند. به‌همین‌دلیل معمولا در حین شامپوزدن و شست‌وشوی سرشان چشم‌ها را باز می‌کنند و دچار سوزش چشم می‌شوند. کودکان به‌دلیل مهارت‌های کلامی ضعیف یا خجالتی‌بودن از بیان این موارد خودداری می‌کنند. خودتان باید مراقب باشید و علل ترس از شستن سر را شناسایی کنید. 

عدم جذابیت حمام کردن

زندگی برای کودکان با تبدیلِ فعالیت‌های مختلف به بازی معنا پیدا می‌کند. آن‌ها از انجام کارهای جدی مانند دست‌شویی‌رفتن و حمام‌کردن بدشان می‌آید زیرا ماهیتی جدی و روزمره دارند. علاوه بر این، وقتی در حین بازی هستند، هر کاری به‌جز ادامه‌دادن آن برای‌شان زجرآور است. در این مواقع صبر کنید تا بازی‌شان تمام شود و سپس پیشنهاد دوش‌گرفتن را مطرح کنید.

زمان‌ بندی نامناسب

بچه‌ها اول صبح کسل هستند و تا مغزشان به نظم روزانه خو بگیرد کمی زمان می‌برد. آخر شب‌ها هم از فرط فعالیت و بازیگوشی خسته هستند. تعیین بهترین زمان برای آب‌تنی به حال‌وهوای کودک بستگی دارد و تصمیم‌گیری در مورد آن بر عهده شما است.

ترس از کف و حباب‌ داخل وان یا لکه های در و دیوار

کودکان نوپا قوه تخیل بسیار قوی و حساسی دارند و شاید این موضوع باعث تصور موجودات خیالی و خطرناک در کف آب یا روی درودیوار شود و حمام‌رفتن را ترسناک کند. شاید به‌نظرتان خنده‌دار باشد، اما اصلا بعید نیست که لکه روی دیوار را به‌عنوان حشره‌ای تصور کنند که هر لحظه امکان دارد آن‌ها را ببلعد. در این سنین و به‌دلیل تخیل فوق‌العاده قوی بچه‌ها، کابوس شبانه کودک نیز افزایش پیدا می‌کند.   

راهکارهای برطرف کردن آب هراسی در کودکان حمام کردن

اما برای برطرف کردن ترس کودک از شستن سر در حمام چه کنیم ؟ حالا که دلایل آن را تاحدودی شناختیم، جواب این سوال کمی راحت‌تر می‌شود. با توجه به دلایل بالا، راهکارهای زیر را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

خودداری از تحریک حسی زیاد

عوامل زیادی باعث حساسیت به صدا و دما در بچه‌ها می‌شود که شاید از چشم شما پنهان بماند. این عوامل را با توجه به واکنش‌های حسی فرزندتان شناسایی و برطرف کنید. به‌عنوان مثال:

اگر فرزندتان به صداهای بلند حساسیت دارد و گوش‌هایش را می‌گیرد. وان حمام را قبل از ورود او آماده و فضایی آرامش‌بخش فراهم کنید. علاوه بر این، بعد از خروج او آب وان را تخلیه کنید. برخی کودکان از نشستن در آب و تحریک حسی ناشی از آن بدشان می‌آید. در این مورد، او را روی صندلی بنشانید یا ایستاده حمامش دهید. جلوگیری از ورود شامپو به چشمان کودک

کافی است یکبار شامپو وارد چشمان کودک شود تا آن‌ها را از حمام بیزار کند. علاوه بر این، برخی از بچه‌ها با برخورد آب به سروصورت‌شان مشکل دارند. برای جلوگیری از هر دوی این نگرانی‌ها، اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید.

از گیره یا کلاه حمام کودک استفاده کنید. از شامپوی کودک استفاده کنید. یک حوله خشک کناردست‌تان داشته باشید و به فرزندتان اطمینان دهید که هر وقت بخواهد صورتش را خشک می‌کنید. اگر مانع از ریختن آب روی سرش می‌شود، عروسک‌هایش را داخل وان بیندازید و در حین بازی با عروسک‌ها سرش را خیس کنید.

‌جذابیت‌ بخشیدن به فرآیند حمام

کاملا واضح است که بچه‌ها در طول بازی و سرگرمی، نگرانی‌های‌شان را فراموش می‌کنند. چندتا اسباب‌بازی اختصاصی برای زمان حمام بگیرید و با این روش کودک را به دوش‌گرفتن مشتاق کنید. استفاده از وسایلی مانند رنگ یا پاستلِ حمام هم جذابیت زیادی برای کودک ایجاد می‌کند.

همچنین در حین فرآیند حمام و شست‌وشو، کارها را با فرزندتان تقسیم کنید. به‌صورت کلی، مشارکت‌دادن کودک در انجام کارها باعث افزایش مسئولیت‌پذیری و کاهش وابستگی کودک می‌شود. اگر نحوه کاهش تدریجی وابستگی فرزند را نمی‌دانید، 

پیش از شروع زمان حمام به کودک اطلاع بدهید

احتمالا برای شما هم پیش‌‌ آمده‌است که فرزندتان برای نرفتن به حمام با چنگ‌ودندان تقلا می‌کند و سپس درخواست شما برای خروج از حمام و آب‌تنی را رد می‌کند! این موضوع چیز عجیبی نیست. بسیار از کودکان از جابه‌جایی بدشان می‌آید. پس قبل از شروع زمان دوش‌گرفتن، هشداری 10 دقیقه‌ای در نظر بگیرید یا به او بگویید: «وقتی نقاشی خونه رو تموم کردی، بعدش زمان حمومه.» همچنین از ترانه‌های کودکانه حمام‌کردن برای ایجاد انگیزه در فرزندتان استفاده کنید.

پاکیزه نگه‌داشتن محیط حمام

ترس از لکه‌های سیاه روی درودیوار ترسناک‌تر و استرس‌زاتر از آن‌ چیزی است که فکرش را بکنید. منطقی‌بودن یا نبودنش را کنار بگذارید و محیط حمام را زیبا کنید تا خیال‌پردازی‌های دلربا جایگزین فوبیا در کودکان شود.

سؤالات رایج درباره آب هراسی ۱. هیدروفوبیا و آکوفوبیا چه تفاوتی دارند ؟

هیدروفوبیا نوعی آب‌هراسی است که بیشتر در افراد مبتلا به هاری دیده می‌شود. افراد مبتلا به ترس از آب در هاری با شنیدن، دیدن یا مزه‌کردن آب دچار اسپاسم عضلانی می‌شوند. آکوفوبیا ترس شدید از آب است که به وضعیت جسمانی یا بیماری فرد مربوط نمی‌شود.

۲. کدام گروه سنی بیشتر در معرض ابتلا به آکوفوبیا هستند ؟

این اختلال بیشتر در کودکان دیده می‌شود.

۳. محرک‌های آب‌ هراسی چیست ؟

هر چیزی که مربوط به آب باشد، ممکن است باعث بروز علائم آب‌هراسی شود. محرک‌های آکوفوبیا شامل دیدن آب یا فکرکردن به آن در موارد زیر است:

وان، دوش یا سینک؛ فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی؛ استخر، دریاچه، دریا یا رودخانه؛ فواره‌های آب پارک‌ها یا مراکز خرید.

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: آب حمام ترس استخر فوبیا افراد مبتلا دوران کودکی مواجهه درمانی رفتار درمانی فرد مبتلا عبارت اند بدشان می آید ترس از حمام هراسی چیست سلامت روان فوبیای خاص یاد می دهد دوش گرفتن حمام کردن ترس از آب فواره ها دیدن آب غرق شدن بر روی بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۴۵۲۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زالو واقعا می‌تواند درمان کننده باشد؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بشر قرن بیست و یکم بیش از هر زمان دیگری در تاریخ به دنبال ارتقاء سطح کیفیت زیست فردی و اجتماعی‌ست. سطح رفاه ارتقاء یافته و همین امر علی‌رغم تمامی مواهبش دارای مشکلاتی جدی نیز هست. امروزه دخالت بیمار در نوع انتخاب روش درمان و مصرف دارو به معضلی تبدیل شده که خسارات جبران‌ناپذیری به همراه دارد. از عمل‌های زیبایی گرفته تا درمان‌های متنوع و مختلف سنتی و طب گیاهی آنقدر در این روزها شایع شده که لزوم شناخت و آگاهی از شرایط درمانی یا برعکس، آسیب‌رسان بسیاری از این روش‌ها بیش از پیش نمود یافته است. از اینرو در شماره‌هایی سریالی به اطلاع‌رسانی در خصوص پرکاربردترین روش‌های درمانی از این دست خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید: عرضه زالوی تاییدشده در داروخانه‌ها

تقریبا همه با «زالو درمانی» آشنا هستیم و بسیار در این مورد شنیده‌ایم یا خود نیز این روش درمانی را امتحان کرده‌ایم. اصولا آیا زالو درمانی، درمان است؟ آیا مورد تایید علم روز پزشکی است؟ عوارض دارد یا خیر؟

این روزها خبرهایی مبنی بر انتقال بیماری‌هایی نظیر هپاتیت و ایدز از طریق زالو درمانی شایع شده است. اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت تا در این خصوص با دکتر مریم مقیمی متخصص طب سنتی گفت‌وگو کنیم که در ادامه می‌خوانید:

در آغاز گفت‌وگو درباره مبنای علمی زالودرمانی و این که در علم پزشکی چه قدر مورد تایید است، بفرمایید؟

اکثر کشورهای دنیا از زالودرمانی استفاده می‌کنند. اگر کسی بخواهد مطمئن شود، کلمه leech therapy را سایت‌های معتبر پزشکی مثل google scholar و pubmed جستجو کند، می‌بیند که چه قدر مقالات در طب رایج در زمینه زالو درمانی در بسیاری از کشورهای دنیا نوشته شده است.

تاثیرات زالو درمانی در مکانیسم بدن چگونه است؟

زالو مواد زائد در خون را می‌مکد. همچنین در بزاق‌ زالو موادی وجود دارد که تا مدتی در بدن می‌ماند و مانع از لخته شدن خون می‌شود. در کشورهای دیگر بیشتر در پیوندهای پوستی و جراحی‌ها از زالودرمانی استفاده می‌شود تا مانع لخته شدن خون شود و عمل پیوند به درستی صورت بگیرد. در طب سنتی ایرانی علاوه بر موارد بالا، در موارد دیگری هم از زالودرمانی استفاده می‌شود. یکی از این موارد خارج کردن مواد زائد از یک موضع است. برای مثال کسی که جوش صورت دارد بعد از پاکسازی کلی بدن و استفاده از داروهای خوراکی ممکن است در موضع‌هایی از صورت هنوز جوش باقی مانده باشد، روی آن مواضع زالو می‌گذاریم، تا زالو آن موضع را از مواد زائد پاک کند. البته مریض باید شرایط لازم مانند نداشتن کم‌خونی و توانایی انجام آن را داشته باشد.

در بسیاری از موارد مریض با علامت سردرد به ما مراجعه می‌کند در اینجا درمان ما فقط زالو درمانی نیست. یعنی اول پاکسازی کلی بدن انجام می‌دهیم تا مواد زائد به طور کامل از بدن پاک شود. سپس برای فردی که سردرد دارد پشت گوش‌اش زالو می‌گذاریم تا زالو مواد زائدی که در پاکسازی کلی از بدن خارج نشده است از موضع سر خارج کند. زالو معمولا تا شعاع ۲۰ سانتی خود را پاکسازی می‌کند. بنابراین برای پاکسازی موضع‌ای از زالو استفاده می‌کنیم. خیلی‌ها فکر می‌کنند بسیاری از بیماری‌ها فقط با زالو درمانی، درمان می‌شود. اما این گونه نیست قبل از زالو درمانی یک پاکسازی قوی به طور معمول لازم است بعد زالو را روی آن موضع قرار می‌دهیم تا اگر ماده‌ای باقی مانده باشد آن موضع پاکسازی شود.

درباره بیماری‌های دیگری که می‌توان از زالو درمانی برای آن‌ها استفاده کرد توضیح دهید؟

برای انواع مختلف بیماری‌های پوستی، سردردها، مشکلات چشمی، دیابت یا کسانی که مشکل عروقی دارند معمولا بعد از پاکسازی کلی، از زالو درمانی استفاده می‌کنیم. برای مثال فردی که در اثر دیابت چشم‌اش دچار مشکل شده بعد از پاکسازی کلی و کنترل دیابت، زالودرمانی هم می‌توانیم در ناحیه چشم‌اش انجام دهیم.

زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آن‌ها زالو درمانی است.

کسانی که در قسمت‌های مختلف بدن‌شان مشکل عروقی دارند. برای مثال کسانی که زخم پای دیابتی دارند. برای این افراد در ابتدا قند را کنترل می‌کنیم، پاکسازی کامل را انجام می‌دهیم زخم را اگر بافت مرده داشته باشد حتما بافت مرده باید خارج شود. یک زخم تمیز را علاو بر این که درمان‌های موضعی انجام می‌دهیم برای خون رسانی بهتر زالو درمانی هم انجام می‌دهیم. چرا که یکی از مشکلاتی که در دیابت داریم عدم خون رسانی خوب است. همان‌طور که قبلا هم گفتم زالودرمانی قدم اول و تنها قدم ما برای درمان نیست. کارهای مختلفی انجام می‌دهیم که یکی از آن‌ها زالو درمانی است. خیلی وقت‌ها در گرفتگی‌های عروق قلبی و بیمارهای قلبی مریض اول باید به پزشک متخصص قلب مراجعه کند تا موارد اورژانسی رد شود. اگر دکتر قلب داروهاش را داد بیمار داروهای پزشک قلب‌اش را مصرف می‌کند. افرادی که گرفتگی عروق دارند می‌توانیم در کنار طب رایج، زالو درمانی هم روی قفسه سینه برای آن‌ها انجام دهیم تا کمک کند خون رسانی عروق بیشتر شود و مشکل گرفتگی عروق حل شود.

چه کسانی نمی‌توانند از زالو درمانی استفاده کنند؟

بستگی به شرایط بیمار دارد. برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد. ما قوَت را با توجه به شرایط مزاج و نبض مریض می‌سنجیم کسی که نیرو و توانایی خوبی داشته باشد و کم‌خونی نداشته باشد معمولا می‌تواند از زالو درمانی استفاده کند.

اهمیت سن افراد در زالودرمانی چیست؟

سن افراد مهم است. برای مثال برای نوزادان معمولا زالو درمانی انجام نمی‌دهیم یا در افرادی که خیلی پیر هستند و در اثر کهولت سن بسیار کم توان باشند ممکن است نتوانیم از زالو درمانی استفاده کنیم. بنابراین در این افراد، معمولا از راه‌های درمانی دیگر استفاده می‌کنیم بنابراین اگر لازم باشد و فرد توانایی انجام آن را داشته باشد زالو درمانی را انجام می‌دهیم .در بچه‌های ۲سال به بالا اگر ضرورت داشته باشد انجام می‌دهیم.

برای کسانی که به شدت از زالو می‌ترسند زالو درمانی را توصیه نمی‌کنیم، حتی اگر برای او مفید باشد. به خاطر وحشتی که دارد ممکن است زالو برایش مضر هم باشد.

افراد مسنی که مشکلات واریس دارند زالو درمانی مفید است؟

زالو درمانی یکی از راههای درمان‌ واریس است. منتها در قدم اول پاکسازی کلی انجام می‌دهیم. بعد مریض ۱۰ یا ۲۰ روز داروهاش را که استفاده کرد زالو درمانی را شروع می‌کنیم. در سنین بالا بستگی به قوت مریض و تشخیص پزشک دارد. اگر مریض کم خونی دارد یا قوت لازم را ندارد. معمولا برای این افراد زالو درمانی انجام نمی‌دهیم سعی می‌کنیم ازدرمان‌های دیگری استفاده کنیم.

شایعاتی وجود دارد که بیماری‌های ایدز و هپاتیت از طریق زالودرمانی انتقال می‌یابد؟

زالو درمانی اگر در مراکز پزشکی معتبر انجام شود، هر زالو برای یک نفر استفاده می‌شود. بعد از این‌که زالو خون را مکید و کارش تمام شد جلوی چشم بیمار از بین می رود. این گونه نیست که زالو نگهداری شود و برای کس دیگری استفاده شود. در صورتی باعث انتقال بیماری‌های خونی می‌شود که یک زالو برای چند نفر استفاده شود. این موضوع ممکن است در مراکزی که معتبر نیستند و افرادی که تحصیلات لازم را ندارند یا اطلاعات نداشته باشند یا صرف مسائل مالی بیایند یک زالو را برای چند نفر استفاده کنند، باعث انتقال بیماری شود.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/

کد خبر: 1229007 برچسب‌ها طب سنتی